Het lang QT syndroom bevat aandoeningen die gekenmerkt zijn door een afwijking op het elektrocardiogram: een verlengde afstand tussen de QRS-golf en het einde van de T-top. Aan de basis liggen gestoorde instromen van elektrolyten in de hartcellen, wat ze gevoelig maakt voor levensbedreigende ritmestoornissen als ventrikeltachycardie of –fibrillatie.
De aandoening kan met genetische defecten overgeërfd worden, of verkregen zijn door gebruik van bepaalde geneesmiddelen.
Als de oorzaak niet kan bestreden worden, is implantatie van een defibrillator te overwegen.