Diagnostische hartkatheterisatie

Doel

Door katheters via de slagaders naar het hart op te schuiven, kan de arts met behulp van contraststof en röntgenstralen de kransslagaders in beeld brengen. Zo kan de doorstroming van de kransslagaders bestudeerd worden. Een slechte doorstroming veroorzaakt een zuurstoftekort in het hart.

Redenen waarom dit onderzoek wordt gedaan zijn:

Vermoeden van coronair lijden;
Meten van de kracht van het hart (de pompwerking);
Beoordelen van de werking van de hartkleppen;
Meten van de bloeddruk in het hart en de longen.

Voorbereiding

Dringend onderzoek

Wanneer je opgenomen wordt met acuut coronair lijden wordt je onmiddellijk doorverwezen voor de hartkatheterisatie. Het onderzoek dient zo snel mogelijk uitgevoerd te worden en daarom werken de cardioloog en zijn verpleegkundig team met een wachtdienst.

Gepland onderzoek

De hartkatheterisatie kan ook gepland worden uitgevoerd wanneer het een niet acuut coronair lijden betreft (angina pectoris).
Het onderzoek gaat meestal gepaard met een korte opname (één overnachting), maar het kan in sommige gevallen ook in dagopname. De voor- en nazorg vinden plaats op het cardiologisch dagziekenhuis. Als een overnachting vereist is, krijg je nadien een kamer toegewezen.

De arts zal je vooraf zeggen of je nuchter moet zijn voor het onderzoek en welke thuismedicatie ingenomen mag worden. Bij gebruik van bepaalde bloedverdunners moet je, in overleg met je behandelend arts, stoppen met die te nemen. Andere bloedverdunners stop je niet. (zie tabel informatiebrochure hartkatheterisatie)

Na inschrijving aan het onthaal dien je je aan te melden bij het cardiologisch dagziekenhuis. Nadien kun je plaatsnemen in de lounge, in afwachting van je onderzoek. Wanneer je onderzoek nadert krijg je een bed toegewezen en kun je je klaarmaken. Op het dagziekenhuis zal de verpleegkundige bij jou een infuus plaatsen. Eventuele voorbereidende onderzoeken, zoals een elektrocardiogram of bloedafname, kunnen voor de start van de hartkatheterisatie gebeuren.

Ben je allergisch voor contraststof, jodium of latex, meld dat bij opname zeker aan de verpleegkundige.

Aanvullend onderzoek: indien nodig zal de cardioloog een tweede buisje plaatsen in een ader in de lies of elleboogplooi. Via die weg kan de arts de werking van de hartkleppen nakijken en kunnen de bloeddrukken in je hart en longen gemeten worden.

Onderzoek

Je wordt met je bed de onderzoekszaal binnengereden, en dan mag je op de onderzoekstafel gaan liggen. Je krijgt elektroden geplaatst om je hartritme te volgen tijdens het onderzoek. Onder lokale verdoving wordt een klein buisje (≤ 2 mm) geplaatst in een slagader in de lies of pols. Via dit buisje worden de nodige katheters opgeschoven tot bij het hart, om aldaar rechtstreeks een contraststof in de kransslagaders in te spuiten. Deze contraststof is dan zichtbaar op een scherm, door het gebruik van röntgenstralen. De arts beslist welke toegangsweg gebruikt zal worden.

Diagnostiche hartkatheterisatie

Risico’s

Er komen bijzonder weinig verwikkelingen voor bij een hartkatheterisatie. Het personeel en de cardioloog zijn getraind om mogelijke reacties te herkennen. De nodige geneesmiddelen en apparatuur om deze bijwerkingen op te vangen zijn aanwezig. Mogelijke verwikkelingen zijn:

Hartritmestoornissen;
Bloeding thv de aanprikplaats;
Tijdelijke bloeddrukdaling
Overgevoeligheid of een allergische reactie aan contraststof;
Uiterst zeldzaam: hersenberoerte, hartinfarct, nierfalen en overlijden. reactie optreden na toediening van de contraststof.

Resultaten

Het resultaat van het onderzoek wordt na het onderzoek met jou besproken. Het aantal vernauwingen, de locatie, de ernst en de algemene conditie van de patiënt bepalen de gekozen behandeling na vaststelling van belangrijke vernauwingen in de kransslagaders. Meestal worden de kransslagaders in dezelfde procedure geopend met een ballon of stent. In sommige gevallen echter is een overbruggingsoperatie noodzakelijk. Doorverwijzing naar de dienst cardiochirurgie wordt besproken tijdens het dagelijks overleg met de hartchirurgen.

In sommige gevallen wordt enkel een medicamenteuze behandeling opgestart.

Nazorg

Na het onderzoek verwijdert de verpleegkundige het buisje uit de pols of lies. Om nabloeding te voorkomen worden enkele voorzorgen genomen. Indien het onderzoek via de lies gebeurde, dient u in het bed te blijven tot de volgende dag. Het is belangrijk het been met het drukverband niet te plooien en stil te laten liggen. Als het onderzoek via de pols gebeurde krijgt u een polsbandje met luchtkussen aan. Het is belangrijk geen druk uit te oefenen op de pols (niet trekken of duwen) om een bloeding te voorkomen. De verpleegkundige zal je vertellen wanneer je mag opstaan en zal regelmatig je bloeddruk, pols en insteekplaats controleren.